Цитата: "А марганец при горении выделяет кислород". Афтырь, ты в каком подземном переходе аттестат покупал? В школе преподают предмет под названием - химия. Иди учи двоечник.
Стоит внимания. Есть новизна и сюжет. Есть и ляпы. Ну например трудно потерять арбалет, еще трудней не пойти его поискать, тем более, что он весьма дорогой и удобный. Я слабо представляю, что четверо охотников уходят на охоту без дистанционного оружия и лишь по надобности его берут, тем более, что есть повозка и лошади. Слабо представляю, что охотники за своей жертвой и подранками бегаю с мечами. Имея 4 арбалета и видя волколака автор
подробнее ...
рассказывает нам как его они рассматривают и как он готовится к нападению, дожидаясь атаки. Лишь ГГ успевает нажать на спуск в догон и забыв о перезарядке несётся безоружный за целью, видимо высказать своё устное фи за грубое подталкивание. Ну и как всегда охотники на монстров не имеют элементарной защиты от таких нападений - рогатины и предпочитают служить "кеглями" и летать не имея крыльев. Стандарт вооружения для таких писателей - меч, взяв авторит - ведьмака А. Сапковского. Только у него ведьмаки были уже биомутантами и обучались с детства, имели невероятную реакцию, гибкость, скорость и кучу химии от отравлений и заживление ран от ближнего контакта с чудовищами. Наши простые предки справлялись копьями,луками, собаками, ядом и ловушками. Диванные писатели пишут глупые книги и ссылаясь друг на друга. Да нормальные охотники в лес без хороших как минимум двух обученных собак держать зверя на одном месте на хищника не пойдут, иначе сами станут дичью. Я действительно умных произведений, где хоть чему то можно научиться из реального опыта давно не читал. На фоне прочих авторов оценку ставлю - хорошо и рекомендую представлять в уме более реальные ситуации и не резать монстров ножичком, а сразу колоть зубочисткой.
Очень! очень приличная "боярка"! Прочёл все семь книг "запоем". Не уступает качеством сюжета ни Демченко Антону, ни Плотников Сергею, ни Ильину Владимиру. Lena Stol - респект за "открытие" талантливого автора!!!
Написано на уровне детсада. Великий перерожденец и врун. По мановению руки сотня людей поднимается в воздух, а может и тысячи. В кучу собран казачий уклад вольных и реестровых казаков, княжества и рабы. 16 летний князь командует атаманами казачьего войска. Отпускает за откуп врагов, убивших его родителей. ГГ у меня вызывает чувство гадливости. Автор с ГГ развлекает нас текстами казачьих песен. Одновременно обвиняя казаков
подробнее ...
обворовывание своего князя. Читать о всемогущем колдуне и его глупых выходках и рассуждениях просто не интересно.
хутка дайшло да трэцяга паверха?.. Вось гэта якраз і наводзіць мяне на думкі… Значыць, так. Слухайце мяне ўважліва і пастарайцеся нічога не пераблытаць. Выклікайце ў такой паслядоўнасці… Спачатку следчага па асабліва важных справах. Няхай ён прычыну знойдзе. Затым міліцыю, а потым пажарнікаў. (Паклаў трубку.) Усё, Нюрачка. Астатняе развязі маім намеснікам. Зараз без пяці дванаццаць. А прыём назначан на дванаццаць. Колькі ў нас сёння запісалася?
Нюра. Сёння мала. Чатыры чалавекі.
Вяршыла. Добры сімптом. Хто? Па якой справе?
Нюра(зазірнуўшы ў сваю запісную кніжку). Крутая Ніна Іванаўна. Дырэктар фабрыкі лёгкага і сярэдняга адзення.
Вяршыла. Ясна. Зацвердзіць новыя мадэлі.
Нюра. Загуменная Кацярына Антонаўна. Пенсіянерка.
Вяршыла. І тут ясна. Павялічыць пенсію…
Нюра. Ды не. Хоча пагаварыць з вамі аб парушэнні сацыялістычнай законнасці.
Вяршыла. Во пенсіянеры пайшлі! Контрразведка! Усё бачаць, усё ведаюць! Далей хто?
Нюра. Залівака Іван Пятровіч. Вынаходнік.
Вяршыла. Чакай, чакай… Хтосьці штосьці мне пра яго гаварыў. А вось хто і што — не памятаю.
Нюра. І апошні, Мурашка Мікалай Ягоравіч.
Вяршыла. Хто? Адкуль?
Нюра. Ні хто, ні адкуль — не гаворыць.
Вяршыла. Ну, хоць з якой галіны? З якога горада?
Нюра. Гаворыць, што ўсё скажа толькі вам.
Вяршыла. Не падабаецца мне гэтае інкогніта! Вось з яго давайце і пачнём. Папрашу цябе, Нюрачка, запісваць нашу размову.
Нюра. Добра, Віктар Паўлавіч…
Выходзіць, штурхаючы перад сабой столік з дзвюма папяровымі гарамі.Першая тэлефаністка. Я ж вам сказала… Ён заняты! У яго сёння прыёмны дзень… Не ведаю… Пазваніце ў канцы дня.
Другая тэлефаністка. Хто? Хвілінку… Віктар Паўлавіч, здыміце ВЧ.
Вяршыла(зняўшы самую вялікую трубку самага вялікага тэлефона). Вяршыла слухае… А!.. Гэта ты, пагарэлец! Прывітанне! Ты на маім месцы пасядзеў бы!.. Тут, браце, такія пажары!.. Ну і добра, што згарэў!.. Цьфу! Я хацеў сказаць: вельмі дрэнна, што згарэў. У яго дзвесце мільёнаў таваразвароту… А пры чым тут я? Рэкамендацыю на тушэнне пажару я выдаў… (Да другой тэлефаністкі.) Зіна! Праз колькі мінут мы выдалі рэкамендацыю на тушэнне універмага?
Другая тэлефаністка (зірнуўшы ў запісы). Праз пятнаццаць мінут…
Вяршыла. Ну вось!.. Рэкамендацыю на тушэнне пажару мы выдалі вам праз пятнаццаць мінут. Пасля таго як атрымалі сігнал трывогі. Ты калі-небудзь вырашаў справы за пятнаццаць мінут?.. Ну, хіба я вінаваты, што следчага па асабліва важных справах не аказалася на месцы? Няхай сядзіць там, дзе яму належыць сядзець!.. Разбірайся, браце, са сваім універмагам сам! Сам падпаліў, сам і тушы!.. Ды не, гэта я так жартую… А пры чым тут боцман?.. Будзь здароў! У мяне прыёмны дзень.
Уваходзіць Нюра, за ёю — Мурашка з вялікім чамаданам.Мурашка(сарамліва і баязліва, яшчэ ад парога). Добры дзень вам!
Вяршыла. Добры дзень. Праходзьце. Сядайце.
Мурашка ідзе з чамаданам і, чырванеючы ад няёмкасці, садзіцца на самы ўскрайчык крэсла каля міністэрскага стала. Чамадан ставіць каля ног.
Вы сюды адразу з поезда?
Мурашка. Не…
Вяршыла. А гэта? (Паказвае на чамадан.)Мурашка(сарамліва). Тут… маё вынаходніцтва…
Вяршыла. Такое вялікае?
Мурашка. Ага… Такое…
Вяршыла. Значыць, вы таксама вынаходнік?
Мурашка. Ага. Таксама.
Вяршыла. Прозвішча? Імя? Па бацьку?
Мурашка(хуценька ўзняўшыся з крэсла). Мурашка… Мікалай Ягоравіч. Вы можаце проста, па прозвішчу…
Вяршыла. Вы сядайце. У нас такі парадак. Нюра, ты пішаш?
Нюра. Пішу, Віктар Паўлавіч.
Вяршыла. Колькі вам гадоў?
Мурашка(прыўзняўся з крэсла). Пяцьдзесят два…
Вяршыла. Сядайце, сядайце!.. Даруйце за фармальнасці. Але мы вядзём сацыялагічнае даследаванне. Хто і на што скардзіцца. І ў каго больш скаргаў — у старых ці ў маладых.
Мурашка. Ага… Я разумею.
Вяршыла. Адукацыя?
Мурашка(узняўшыся, сарамліва). Незакончаная вышэйшая…
Вяршыла. А калі больш дакладна?
Мурашка. Тры курсы політэхнічнага…
Вяршыла. Вы сядайце, сядайце. Што ж вам перашкодзіла, Мікалай Ягоравіч, закончыць поўны курс? Вы ж былі ўжо, калі можна так сказаць, на фінішнай прамой!
Мурашка(зноў узнімаецца). Захапленне…
Вяршыла. Сядайце. У нагах праўды няма. Ох, жанчыны! Колькі яны падножак нашаму брату даюць!
Мурашка. Ды не… Я захапіўся вынаходніцтвам.
Вяршыла. І што ж вы вынайшлі, Мікалай Ягоравіч?
Мурашка(узнімаецца і падае міністру паперу). Спачатку прачытайце вось гэта…
Вяршыла. Што гэта? Анатацыя?
Мурашка. Не… Даведка аб стане майго здароўя…
Вяршыла. А навошта яна мне? Вы ж, спадзяюся, не ў касманаўты прыйшлі запісвацца? Я не доктар.
Мурашка(просіць). Я вас вельмі прашу! Прачытайце!..
Вяршыла. Навошта?
Последние комментарии
11 часов 59 минут назад
12 часов 2 минут назад
12 часов 59 минут назад
13 часов 22 минут назад
1 день 7 часов назад
1 день 7 часов назад