КулЛиб - Классная библиотека! Скачать книги бесплатно
Всего книг - 715461 томов
Объем библиотеки - 1418 Гб.
Всего авторов - 275275
Пользователей - 125233

Новое на форуме

Новое в блогах

Впечатления

iv4f3dorov про Максимов: Император Владимир (СИ) (Современная проза)

Афтырь мудак, креатив говно.

Рейтинг: 0 ( 0 за, 0 против).
Каркун про Салтыков-Щедрин: Господа Головлевы (Классическая проза)

Прекраснейший текст! Не текст, а горький мёд. Лучшее, из того, что написал Михаил Евграфович. Литературный язык - чистое наслаждение. Жемчужина отечественной словесности. А прочесть эту книгу, нужно уже поживши. Будучи никак не моложе тридцати.
Школьникам эту книгу не "прожить". Не прочувствовать, как красива родная речь в этом романе.

Рейтинг: +4 ( 4 за, 0 против).
Каркун про Кук: Огненная тень (Фэнтези: прочее)

Интереснейшая история в замечательном переводе. Можжевельник. Мрачный северный город, где всегда зябко и сыро. Маррон Шед, жалкий никудышный человек. Тварь дрожащая, что право имеет. Но... ему сочувствуешь и сопереживаешь его рефлексиям. Замечательный текст!

Рейтинг: 0 ( 0 за, 0 против).
Каркун про Кук: Десять поверженных. Первая Летопись Черной Гвардии: Пенталогия (Фэнтези: прочее)

Первые два романа "Чёрной гвардии" - это жемчужины тёмной фэнтези. И лучше Шведова никто историю Каркуна не перевёл. А последующий "Чёрный отряд" - третья книга и т. д., в других переводах - просто ремесловщина без грана таланта. Оригинальный текст автора реально изуродовали поденщики. Сюжет тащит, но читать не очень. Лишь первые две читаются замечательно.

Рейтинг: 0 ( 0 за, 0 против).

Воплескі даланёю адною [Алесь Разанаў] (fb2) читать постранично, страница - 6


 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

class="stanza">
*
Са снегу халявы,
падэшвы з лёду:
абула
даліна мае сляды.
*
Да студні тудою!...
Іду па ваду –
вёдры павадырамі.
*
Згалелі —
увышыню
дрэвы ўзнялі малітву.
*
Пустка за вокнамі:
адпускае
нехаця крама
пакупнікоў.
*
Мацуйцеся!..
Ў дрэўцы
ушчэпліваецца мароз.
*
Падае снег.
Даганяе
дзяўчына хлапца:
дагнала!..
*
То кручы, то прорвіны –
паўмярзалі:
іду па сваіх слядах.
*
I снегу насеялася,
і маладзік
прарэзаўся: ліхтары
ў бадзёрым настроі.
*
Трэцца рука аб руку:
так трэба, —
запэўнівае мароз.
*
Сцірае зіма
алфавіты:
напамяць
ведае верш рака.
*
Прыйшлі і пайшлі
жабракі, а кійкі
пакінулі:
умаляваўся
у палатно краявіду плот.
*
Ім абы ўпарціцца!.. –
Абураецца вецер,
вароты рыпяць.
*
Кланяюся:
на куп'і
рубінамі журавіны.
*
У полі сляды:
адліга
займела павадыроў.
*
Новымі ботамі
тупаціць
на ганку спадарыня:
дзякуй снегу!..
*
Скрыпае снег —
рыфмуе
некага і мяне.
*
Сабралася ў кроплі
і засяліла
наўколле сасну:
адліга.
*
Цвіці!..
Абняла
яблыню завіруха.
*
Прынеслі палонцы
качкі паклон:
з палону
вырвалася Няміга.
*
Думае месяц:
без дайпрычыны
спаўзае з пагорка
снег.
*
У снежным бязмежжы выспа
заплаканых дрэў:
цішыня
ўздымаецца і ападае.
*
Сее жанчына
жвір на сцяжыну:
на голай
галіне грак.
*
«Не аддавай мяне!» —
Ля бярозы
сплаканы снег.
*
Туман у Сяльцы:
галасы
тое, што ёсць,
шукаюць.
*
«I як я тут апынулася?!.» —
Крыга
асвойваецца ў стаўку.
*
Мусіш знікаць?
Набраўся
плямінаў снег.
*
Туды і сюды —
пераходзіць
кладка ўвесь дзень
ручай.
*
На скрыжаванні:
тлумачыць ё с ц ь,
дзе быў я,
дзе буду.
*
Што ні цягнік —
пераўлік:
хваіны
хаваюцца ў кругаверць.
*
Сюдой!..—
З-пад страхі
выторквае комін
палец.
*
Усюды наведаўся:
ветах
вандруе ўнаадварот.
Мае сябе — спявае
ручай,
а сумёт нямы.
*
Словы аціхлі:
у немату
стукае сэрца.