КулЛиб - Классная библиотека! Скачать книги бесплатно
Всего книг - 717194 томов
Объем библиотеки - 1428 Гб.
Всего авторов - 275666
Пользователей - 125287

Последние комментарии

Новое на форуме

Новое в блогах

Впечатления

iv4f3dorov про Корнеев: Барон (Альтернативная история)

Цитата: "А марганец при горении выделяет кислород". Афтырь, ты в каком подземном переходе аттестат покупал? В школе преподают предмет под названием - химия. Иди учи двоечник.

Рейтинг: 0 ( 0 за, 0 против).
Каркун про Томас: Выборы (Политический детектив)

Эталон увлекательного романа о политтехнологиях.Неустаревающая книга. С удовольствием перечитывается.

Рейтинг: 0 ( 0 за, 0 против).
Влад и мир про (KiberZip): Дневник мицелий: пролог (Фэнтези: прочее)

Стоит внимания. Есть новизна и сюжет. Есть и ляпы. Ну например трудно потерять арбалет, еще трудней не пойти его поискать, тем более, что он весьма дорогой и удобный. Я слабо представляю, что четверо охотников уходят на охоту без дистанционного оружия и лишь по надобности его берут, тем более, что есть повозка и лошади. Слабо представляю, что охотники за своей жертвой и подранками бегаю с мечами. Имея 4 арбалета и видя волколака автор

  подробнее ...

Рейтинг: +1 ( 1 за, 0 против).
чтун про Видум: Падение (Фэнтези: прочее)

Очень! очень приличная "боярка"! Прочёл все семь книг "запоем". Не уступает качеством сюжета ни Демченко Антону, ни Плотников Сергею, ни Ильину Владимиру. Lena Stol - респект за "открытие" талантливого автора!!!

Рейтинг: +3 ( 3 за, 0 против).
Влад и мир про Калинин: Блаженный. Князь казачий! (Попаданцы)

Написано на уровне детсада. Великий перерожденец и врун. По мановению руки сотня людей поднимается в воздух, а может и тысячи. В кучу собран казачий уклад вольных и реестровых казаков, княжества и рабы. 16 летний князь командует атаманами казачьего войска. Отпускает за откуп врагов, убивших его родителей. ГГ у меня вызывает чувство гадливости. Автор с ГГ развлекает нас текстами казачьих песен. Одновременно обвиняя казаков

  подробнее ...

Рейтинг: +3 ( 3 за, 0 против).

Маладзік над стэпам [Рыгор Барадулін] (fb2) читать постранично, страница - 11


 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

лесвіц холадам стагоддзяў
Адразу нас з Алдонаю абдаў.
Князь, не крыўдуй, што без дазволу ходзім.
Тут цішыня — маўклівы уладар.
Дзяўчыну я князёўнай называю —
Яе імя, як i тваёй дачкі.
Муры цалуе хваля, як жывая.
Чубы кустоў тапыраць астраўкі.
I цягнецца перарасці руііну
Бяроза кучаравай галавой.
А песня пра уральскую рабіну,
Як ластаўка, лунае над вадой...
1958

ЮРГЯЛІС [1]


— Юргяліс! Юргяліс!
Ты дзяцей сваіх вучы!
Вы ўсе, дзеці, паўтарайце,
Не пярэчце ані ў чым.
Ну, канешне, недарэчы
Тут Юргялісу пярэчыць,
Бацьку ўторыць рад,—
Калі ён з касой гарэза,
Калі вочы сінім бэзам
У яго гараць.
Карагод — спявае, плача,
Карагод — імчыцца, скача,
Карагод — застыў:
Раз Юргяліс патрабуе —
Просьбу выканаць любую
Абавязан ты.
Можа, песня тут не тая,
Я ў Юргяліса пытаю,
Што не жэніцца?
Добра ў пору залатую,
Ды зіма як залютуе,
Дзе ён дзенецца?
Што Юргяліс скажа зараз,
Як тут быць?
Ды чую: гярас! —
Значыць — добра! Так!
Рад старацца, калі хваляць,
Бо для Юрачкі Юргяліс
Як-ні-як — сваяк!
1958

НА ВОЗЕРЫ БАЛТЫС


I хто яго белым назваў,
Такое блакітнае возера?
Ен, можа, як я, веславаў
Пад сінім, праменістым позіркам.
Мо', быў зачарован тады
Такімі ж дзявочымі косамі,
Што здаўся іі колер вады
Аднолькавым з імі, бялёсымі...
Што толку з гаданняў маіх,
Этнографы зоймуцца назваю.
Мы ў царстве красы удваіх,
Яна мне дарогу паказвае.
Вяслую з бядой папалам,
Кірую сваёй двухвясёлкаю,
I пырскі лятуць ад вясла,
Іграюць на сонцы вясёлкамі.
Чарпак затапіла вада,
Нагрэтая сонейкам чэрвеня.
Плывём мы...
Ахутвае даль
Смугою празрыстай вячэрняю.
Дзяўчыне пінжак. аддаю,
Мацней налягаю на вёслы я
I з Саўляю [2] разам пяю
Пра дудачку песню узнёслую.
А сонца садзіцца.
Спачне
Няхай сабе трохі, высокае!
Мне свеціць другое ясней —-
У лодцы вязу,
сінявокае.
1957

* * *


Галубы над кожнай хатай
Белаю мяцеліцай.
I прапахлі рутай-мятай
Навылёт аселіцы.
Шэпчуць зоркі закаханым:
— Ты даўно чакаў нас сам.—
Ходзіць чэрвень хмельны, п'яны,
Ходзіць чэрвень Каўнасам.
З настраёваю адлігай
Самыя схмурнелыя,
Бо сягоння свята Ліга
Будзе ночку цэлую.
I чакаеш — з зорным жарам
Коўш кульне Мядзведзіца,
Маладзік нырне з-за хмараў —
Хвалямі праедзецца.
Рэха дражніцца з узлессем
Бераг поўны гоманам.
I плывуць вянкі i песні
Сінявомм Нёманам.
1958

* * *


А мы не шкадавалі ног,
Бо гнаўся дождж па пятах.
Ды так нагнаць ён i не змог —
Страхой акрыла хата.
Дождж сціх.
I сонца з вышыні
Зірнула над пасёлкам.
Ты ўся — як нехта падмяніў —
Свяцілася ў вясёлках.
Вясёлкі ў кроплях дажджавых,
Як завушніцы, ззялі.
Яны на вейках трапяткіх
Сямікалёрна гралі.
Была ты у мяне адна,
Бы з казкі чараўніца,
Якая i ў вясновых снах
Не кожнаму прысніцца.
Як прытуліць цябе, не знаў,
Заранку маладую,
Якой i неба, i вясна
Вясёлак не шкадуюць...
1958

СОЛЬ


Нясецца рэхаў пераклічка.
Анёлы... Саляны Хрыстос...
Вядзе тунелямі Вялічка [3].
Звісаюць ледзяшы наўскос.
Хоць год ідзі — не знойдзеш выйсця.
Легенда нават