Соль і перац [Уладзімір Рыгоравіч Правасуд] (fb2) читать постранично, страница - 2
- Соль і перац 593 Кб скачать: (fb2) - (исправленную) читать: (полностью) - (постранично) - Уладзімір Рыгоравіч Правасуд
[Настройки текста] [Cбросить фильтры]
- 1
- 2
- 3
- 4
- . . .
- последняя (14) »
Удала вельмі
І ўсё праўдзіва так,
Што сказ ні прачытай — дык факт.
Казёл на гэта не, не абураўся,
А нават у тым-сім і сам прызнаўся.
Маўляў, мне на карысць
Вось крытыка такая —
Памылкі выпраўляць яна дапамагае.
А у каго памылак не бывае?
Ён на пасадзе утрымаўся.
А Конь?
Расплачвацца пачаў за фельетон.
Казёл яму не дараваў:
Ва ўсе інстанцыі заявы напісаў.
А ў іх чарніў Каня і так, і сяк,
Што той не працаўнік — лайдак
Ды сквапны да чужога вельмі:
Так і глядзіць,
Каб што сцягнуць дзе з фермы.
Каня сваёй ён мераў меркай
(Калі ж заява ёсць —
Дык будзе і праверка).
І вось праверка не адна — мо дваццаць:
Спрабуюць у паклёпе разабрацца.
І, ведама,
Нічога не знаходзяць.
А Конь ад тых праверак ледзьве ходзіць —
Яны звялі яго дазвання.
Не вытрымаў тут Конь
І звольніўся «па ўласнаму жаданню».
Жывая крытыка,
Агонь сатыры ў нас
Заўсёды на ўзбраенні!
Але бываюць іншы раз
Яшчэ здарэнні,
Калі, і не маргнуўшы вокам,
На крытыку адказваюць паклёпам.
ХІТРАЯ ЖУЧКА
У нейкага Хамы ці Мікалая
Жучачка была малая,
Ды хітрае такой пароды:
Як побач гаспадар, дык зроду
І да двара
Нікога не падпусціць —
Асцерагайцеся, бо ўкусіць!
Стараннасці яе тады мяжы няма —
Маўляў, тут хлеб свой ем я нездарма.
Калі ж няма гаспадара,
Дык можна выцягнуць усё з таго двара,
Бо Жучкі нібы і няма, здаецца:
Не гаўкне і не абзавецца.
Ды Жучка што!
А вось работнік іншы,
Калі начальства тут — такі ўжо ўвішны!
Калі ж начальства побач не сядзіць —
Ён на рабоце спіць.
БАБРЫНАЯ СПРАВА
Для ўтульнасці і для парадку
Бабру ўцяпліць
Спатрэбілася хатку,
Бо дыхала асенняй слотай неба.
Знайшоў і дрэва ён,
якое трэба.
Але каб дрэва тое спілаваць,
Дазвол патрэбна ад Мядзведзя
Атрымаць.
(Мядзведзь загадваў
Лесанарыхтоўчым трэстам.)
— Так, так,—
Мядзведзь сказаў,— урэшце,
Не супраць я,
Ды толькі вось на месцы
Патрэбна дрэва тое нам агледзець...
І па загаду
Усё таго ж Мядзведзя
За справу Крот узяўся.
Дзён некалькі пад дрэвам ён капаўся,
Усё агледзеў ён,
не прапусціў нічога.
Прыйшоў да заключэння ён такога:
— Няхай Бабёр спілуе дрэва тое,
Бо ўсё карэнне у яго сухое.
— Яно, магчыма, так,—
Мядзведзь зазначыў,—
Ды трэба ўсё ж пабачыць,
Які у дрэва ствол, якая крона,
Каб нам ні ў чым не прагадаць.
Ствол дрэва будзе
Дзяцел аглядаць,
А крону хай абследуе Варона...
Пакуль камісія птушыная пацела,
Дык дрэва тое спарахнела.
ВУЗЕЛ
Вядро з Вяроўкаю пасябравалі:
Нібы галубка з голубам, паціху буркавалі.
Ім падпяваў музыка-калаўрот.
Жылі Вядро з Вяроўкай
Без турбот і без прыгод.
Але парушана была аднойчы згода.
Вядро заўважыла:
— Пабыць хачу свабодным
Я хоць раз,
Бо звязаны з табою мы ўвесь час,
А гэта не дае мне ходу.
Сказала так і зачапілася за выступ зруба.
Вяроўка кліча: — Чуеш, не дурэй,
Хадзі сюды хутчэй!
Ці ж я табе не люба?
Мы ж так з табой дружылі,—
І як пацягне! Колькі мела сілы.
Вядро ж ні з месца.
Вяроўка тузанула яшчэ раз
І на сярэдзіне парвалася сама якраз —
Вядро ў прадонне паляцела.
— Ратуйце! —
Толькі закрычаць паспела.
Вядро, вядома, ўратавалі,
Калі канцы Вяроўкі той звязалі.
Цяпер жа і Вядру той вузел замінае —
Чапляецца за калаўрот, ваду ўсю разлівае.
Вось так і з дружбаю:
Калі яна парвецца,
Дык як ні звязвай — вузел застанецца.
ТАНЦОР
На наваселлі у Казы пасля застолля
Зайгралі музыканты кракавяк.
І кожны тут і так, і сяк
Сваё умельства паказаць стараўся.
Не змог на месцы ўседзець і Вяпрук,
У круг і ён прабраўся.
Але,
Як танцаваць не танцаваў ніколі,
То і не ўмеў,
А толькі грук ды грук.
Вунь Козка аж
- 1
- 2
- 3
- 4
- . . .
- последняя (14) »
Последние комментарии
3 часов 23 минут назад
1 день 15 часов назад
1 день 23 часов назад
2 дней 13 часов назад
2 дней 17 часов назад
2 дней 17 часов назад